Obecnie leki stosowane w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego zajmują daleko od ostatniego miejsca pod względem różnorodności asortymentu wśród oferowanych leków. I nie na próżno: choroby prostaty są najczęstszymi patologiami układu rozrodczego u mężczyzn.
Zapalenie gruczołu krokowego to proces zapalny gruczołu krokowego.
Najczęściej zapalenie tego narządu objawia się:
- dyskomfort w narządach rozrodczych podczas lub poza aktem oddawania moczu;
- ból podczas wytrysku (wytrysk);
- dyskomfort w okolicy miednicy i zewnętrznych narządów płciowych.
Wszystko to prowadzi do spadku aktywności i ogólnego samopoczucia, niestabilności emocjonalnej i zaburzeń psychicznych. Jeśli cierpisz na te objawy, powinieneś natychmiast skontaktować się ze specjalistą.
Wykwalifikowany urolog przeprowadzi niezbędne metody diagnostyczne i pomoże uporać się z chorobą.
Chociaż należy zauważyć, że proces gojenia może zająć trochę czasu, łatwiej jest poradzić sobie z drobnymi dysfunkcjami tego narządu niż rozpocząć nieodwracalny proces rozwoju śmiertelnych następstw, w tym raka prostaty.
Ogólne przepisy terapii
Jak wspomniano powyżej, zapalenie gruczołu krokowego jest procesem zapalnym i, jak każde zapalenie, najczęściej jest wywoływane przez bakterie, więc nie dziwi fakt, że leki na zapalenie gruczołu krokowego to przede wszystkim środki przeciwbakteryjne (antybiotyki).
Kolejnym krokiem w walce z chorobą są niesteroidowe leki przeciwzapalne. Wpływają pozytywnie poprzez zmniejszenie obrzęków w okolicy gruczołu krokowego poprzez wpływ na mikrokrążenie w tym narządzie. Celem tej linii leczenia jest zmniejszenie przekrwienia żylnego w miednicy małej.
Kolejnym ważnym punktem w postępowaniu z pacjentem z chorobami układu rozrodczego jest zmniejszenie zespołu bólowego. W większości przypadków (zwłaszcza w przewlekłych lub skomplikowanych postaciach choroby) główną dolegliwością jest ból, dlatego lekarz powinien jak najszybciej pomóc pacjentowi uporać się z wyjątkowo nieprzyjemnymi doznaniami w obrębie zewnętrznych narządów płciowych.
Ostatnim etapem jest zapobieganie rozwojowi powikłań leczenia i nawrotów w przyszłości.
W tym miejscu należy przepisać lekową korektę odporności, terapię witaminową, zalecenia dotyczące ogólnej poprawy zdrowia, które mogą obejmować:
- dieta niskotłuszczowa;
- umiarkowana aktywność fizyczna;
- pozostań na świeżym powietrzu;
- przestrzeganie podstawowych zasad higieny osobistej;
- odrzucenie złych nawyków (palenie, alkohol);
- zaplanowane badanie lekarskie co sześć miesięcy.
Przestrzegając tych prostych zasad, możesz nie tylko uniknąć komplikacji, ale także przedłużyć swoją aktywność seksualną.
Krok pierwszy: zwalczanie szkodników
Specjaliści warunkowo dzielą leki przeciwbakteryjne na zapalenie gruczołu krokowego na trzy główne grupy: fluorochinolony, tetracykliny i makrolidy, rzadziej - cefalosporyny.
Fluorochinolony są uważane za najskuteczniejsze w leczeniu chorób tego narządu ze względu na kilka ich cech:
- mają wpływ na większość rodzajów drobnoustrojów powodujących zaburzenia układu moczowo-płciowego;
- gromadzą się w tkankach gruczołu, co zapewnia maksymalny wpływ na bakterie;
- praktycznie nie powodują niedoboru odporności po przebiegu terapii;
- nie powodują oporności (odporność drobnoustrojów na działanie leków przeciwbakteryjnych tej klasy).
Innymi wybitnymi przedstawicielami grupy środków przeciwdrobnoustrojowych na zapalenie tego narządu są tetracykliny i makrolidy.
Na długo przed pojawieniem się ich ulepszonych towarzyszy, fluorochinolonów, leki te pomagały radzić sobie z zaburzeniami funkcji gruczołu krokowego o charakterze bakteryjnym. Jednak z biegiem czasu mikroorganizmy stają się coraz bardziej odporne na te dwie klasy leków. Ponadto te grupy leków mają dość długą listę skutków ubocznych i przeciwwskazań.
Należy zauważyć, że każdy lek przeciwbakteryjny może mieć działanie spermatotoksyczne, o czym należy wcześniej ostrzec pacjenta. Niepożądane jest stosowanie antybiotyków co najmniej cztery miesiące przed planowanym zapłodnieniem (pełny cykl spermatogenezy).
Krok drugi: zmniejsz obrzęk
Leki na choroby prostaty, które mają pozytywny wpływ na mikrokrążenie, dobrze sprawdziły się w schemacie nowoczesnej terapii chorób prostaty. Przyczyniają się do pełnego zaopatrzenia tkanek gruczołu w związki lecznicze przez krwioobieg, poprawiają odpływ wydzieliny z przewodów tego narządu, zwiększają procesy metaboliczne w komórkach, co na ogół pomaga organizmowi radzić sobie ze stanami zapalnymi.
Wśród tej grupy leków wyróżnia się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Najczęściej stosuje się dwie formy leków z tej serii:
- czopki doodbytnicze - ze względu na miejscowe działanie leku efekt objawia się stosunkowo szybciej, co zmniejsza częstotliwość i czas przyjmowania;
- krople są brane do środka. Kurs trwa dwa razy dłużej niż w przypadku stosowania czopków doodbytniczych. Przepisany od 15 kropli przed posiłkami 4 razy dziennie.
Aby pomóc pacjentowi
Leki stosowane w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego, których głównym kierunkiem działania jest immunokorekcja i łagodzenie bólu, nie są specyficzne. Ale nadal są w stanie złagodzić los pacjenta i zmniejszyć ryzyko ponownego zapalenia.
Aby zmniejszyć ból, lekarz może przepisać leki przeciwbólowe doustnie (doustnie) lub doodbytniczo (czopki i mikrobloczki). Jednocześnie przyjmowanie tabletek daje stosunkowo krótkotrwały efekt, ale jest wygodniejsze w użyciu.
Specyficzna terapia
Ostatnio coraz częściej przepisywane są coraz skuteczniejsze leki na zapalenie gruczołu krokowego, które mają wąski zakres działania w organizmie. Wszystkie są połączone i działają w tkankach gruczołu, równolegle mają korzystny wpływ na komórki narządu, zwiększając ich metabolizm i procesy przywracania funkcji.
Połączone leki są wygodne w użyciu, ale nie zapominaj o ogólnie przyjętym schemacie leczenia zapalenia prostaty. W sprawie przyjmowania tych leków najlepiej skonsultować się ze specjalistą.
Terapia hormonalna zapalenia gruczołu krokowego
Coraz częściej w ogólnym schemacie leczenia stanów zapalnych gruczołu krokowego przepisywane są leki zawierające męskie hormony płciowe. Należy jednak pamiętać, że należy je wykonywać bardzo ostrożnie, a przed wizytą upewnić się, że są one pacjentowi niezbędne.
Pacjenci cierpiący na tę dolegliwość od dawna zauważają spadek jakości swojego życia seksualnego. Tacy pacjenci doświadczają między innymi depresji i apatii na tle swojej niższości seksualnej. Terapia hormonalna pomoże uporać się z dysfunkcjami seksualnymi i poprawić ogólny stan osoby.
Niezależnie od leków zalecanych przez urologa w celu wyzdrowienia, nie zapominaj, że kluczowym punktem w leczeniu każdej choroby jest ścisłe przestrzeganie zaleceń i zaleceń lekarza, wczesna diagnoza i dbałość o zdrowie.
I niezależnie od prawdopodobieństwa nawrotu, nie zaniedbuj profilaktyki. Lepiej zapobiegać chorobom niż leczyć.